Wenn es einen Preis für das Trampel des Monats gäbe, so hätte Regula Stämpfli ihn redlich verdient. Die schweizer Journalistin und Politologin, die einen guten Teil des Jahres in Brüssel lebt, hat sich nicht entblödet, zu dem schrecklichen Busunfall im Wallis einen absolut unsäglichen Kommentar zu verfassen, in dem sie über ein Belgien herzieht, aus dem ihrer Meinung nach alles Übel dieser Welt kommt.
Wer sich dieses Machwerk antun will, kann es hier nachlesen.
Es hat einige Tage gedauert, bis diese Entgleisung übersetzt war und ihren Weg in die belgischen Medien gefunden hat, wo sie nun erstaunlich entspannt diskutiert wird. Unterdessen hat sich auf facebook eine Gruppe gebildet, die sie zur Miss Moules et Frites Belges wählen will, weil das laut Stämpfli eines der wenigen positiven Dinge sei, die aus Belgien kommen. Daher stammt auch das Bild oben, das die Dame übrigens tatsächlich zeigt.
Vielleicht sollte sich die gute Regula jemand suchen, der sie etwas öfter stämpflit. Das soll bekanntlich gegen Hysterie helfen.
Posts
3 Kommentare:
Also hat R.Stämpfli wenigstens etwas
Gutes mit sich gebracht:
Ihre Fotos,Herr Radermacher sind einfach fantastisch,ohne diese Person
wäre ich wahrcheinlich nie auf Ihre Seite gekommen.
De Belgische coach ongeval: een informeel niveau van de Derde Wereld
Een Belgische coach doodt in Zwitserland 28 mensen, waaronder 22 kinderen. Mijn eerste, spontane reactie als moeder is: Oh, nee! Hoe verschrikkelijk! Mijn twede reactie: Het verbaasd me niet. Een Belgische coach - met de nadruk op de Belgische.
De vraag is: Wat is de relatie met België? Waarom zeg ik: "Tipies, een Belgische coach?" Dit is, racistisch, spontaan, maar onwetenschappelijk en politiek incorrect. Echt waar?
We leven elke dag met ongevallen en rampen. De kranten staan vol met horror verhalen zodat wij als normale mensen alleen reagieren met apathie. Alle ongevallen worden aangemerkt als tragedies. De buschauffeur zou in een knikkende slaap gefallen zijn, de exploitant van Fukushima was nog niet genoeg getraind, de Belgische vuilophaaldienst tijdens de laatste dioxine-schandaal was niet gecontroleerd. Niemand heeft de structuur van een ongeval of pech onderzocht tenzij onderbelichte wetenschappers die alles aan een menselijke fout toeschrijven in plaats van een hormonale interactie.
Waarom stelt niemand zulke vragen? Waarom worden ongelukken individueel toegewezen aan de zogenaamde "menselijke" mislukking? Omdat het past de verantwoordelijke managers. Dus, slechts enkele XY is schuldig, maar niet een politiek systeem dat buschauffeurs niet betalt, dat geen controle over rusttijden heeft en - afhankelijk van de corrupte relaties - nooit om technische toestemming te dragen.
Dit model is nu perfect. Olietankers vervuilen onze oceanen en onze kleinkinderen? Geen probleem. De Bulgaarse, ongetrainde kapitein onder Griekse vlag is schuldig. Hoe zou het zijn om schuld te zien in het gebrek van internationale regels? De internationale regels zijn alleen van toepassing als loondumping, corruptie of het witwassen van geld kunnen op mondiaal niveau worden georganiseerd.
Verkeersongevallen zijn niet alleen individuel, maar ook structureel. Ze hangen met prijzen, onderwijs, infrastructuur, etc. bij elkaar. Maar de transport lobby, de truck lobby, de buschauffeur lobby willen dit nooit toegeven. In het geval van de Belgische buschauffeur (Belgisch nummerbord) betekent dit dat de training, de verificatie, de rijtechnieken, de uitrusting van de coaches in België op het niveau van een derde wereld land of nog minder is. Natuurlijk, niet officieel, maar officieus. Omdat voorschriften moeten worden toegepast en gecontroleerd van tijd tot tijd.
Stel je voor: België had geen regering voor en jaar en een half en niemand merkte op. Niemand klaagde: de business as usual word voortgezet in de hoofdstad van de Europese Unie. Elk gezond verstand schreeuwt hier: Ouch. Hoe is dit mogelijk? In Europa? In een democratie? Maar de deskundigen stellen gerust met ons op en zegen: Geen probleem, we modderen op als voorheen.
Ongevallen, verkeersdoden? Eigenlijk verbazingwekkend hoe weinig er gebeurt, gelet op hoe in de Europese Unie ieder land zijn eigen corruptie is toegestaan in de hart van een stad waarvan de wanbeheer van de vastgoedsector voor iedereen duidelijk is. De term "Verbrusseling" (Brusselisatië) is gebruikt door stedenbouwkundigen die moeten verachten de ramp van de stedelijke planning, de mensen, het vervallen gebouwen met een afschuwelijke architectuur, straat management, kortom, alles verkeerd doen, wat er mis kan gaan in een stad.
We moeten in de europese wegeninfrastructuur jargon misschien introduceren een term "Belgisatië" voor een land waar alles mogelijk is en waar geen schuldige hoefd straaf te nemen. De Europese president vertegenwoordigt dat uit België alleen kwaad komt, behalve chocolade, moules en frites, en een zekere surreële humor.
Dus kan ik me echt veroorloven te roepen: Tipies. Een Belgische buschauffeur. Zonder de drum beat van de politiek correct over mijn hoofd te krijgen. Vanwege de woord tipies verwijst naar de verantwoordelijkheid van de politiek en politici in plaats van een aanval op de individu.
vertaald: info@kwijt.ch
Kommentar veröffentlichen